ادامه مطلب
اما جامعه شاهد مفید و موثر بودن این شراکت ها نیست و تولیدات این همکاری هنوز در جامعه فراگیر نشده است. من در این مقاله از هیچ مرجع حوزوی و دانشگاهی استفاده نکرده ام و فقط سعی کرده ام از رفتارهای اعتقادی جامعه برداشت هایی داشته باشم و سعی کنم با نمودن نشانه هایی نسبت به آسیب شناسی اعتقادات مردم و شاید ارائه یک پیشنهاد کاری انجام داده باشم. گسترش روحانیون در اقشار مختلف جامعه مانند یک شمشیر دو دم عمل میکند و بنظر من کار آئی مناسبی نخواهد داشت فرضا ورود یک طلبه که پنج یا شش سال در حوزه درس خوانده به یک سیستم اداری عریض و طویل، نمی تواند درجهت حرکت کلی آن سازمان تغییر قابل ملاحظه ایی ایجاد کند و شاهد بوده ام که چند نفری از افراد خاص دور و بر روحانی را احاطه کرده و بعد از گذشت مدت کوتاهی کاملا او را تحت تاثیر قرار داده و با این موضوع مشخص است که چه عواقبی نصیب آن سازمان خواهد شد. وظایف و امور بسیاری از ادارات و سازمانها ربط مستقیمی به دین و مذهب ندارد و بهتر است روحانیت به شکل دیگری در این گونه امور دخالت بکنند .و مناسب است بجای اشغال سازمانها و ادارات، روحانیت به تلاش و کوشش در محلات و روستا ها و شهرستانها ،توجه خاص معطوف دارد.زیرا همان طوری که مدتی است شاهد هستیم فرزندان همان کارگران و کارمندانی که در سازمان و کارخانه خود مشغول دو رنگی و ظاهر سازی هستند در کف خیابان به اعتراض بر خاسته اند .و این نشان می دهد که یک روحانی که تخصص کاری و اداری و تبلیغی ندارد و در این گونه سازمانها قرار می گیرد قادر به آموزش و تغییر عقاید مردم نبوده و نخواهد بود.حیطه وظایف و ......
ادامه دارد
