ادامه مطلب
. و
در زمان ما رسانه های ملی، نقش بسیار حساس و مهمی دارند.
و البته در سالهای اخیر، اینترنت توانسته به مقدار زیادی توانائی
اطلاع رسانی را از جمیع رسانه های شناخته شده سلب نماید.
واضح است که یک رسانه ملی از افراد و مسئولین و سازمانهای
شناخته شده. تشکیل یافته. و در برابر هر گفته و نوشته خود. باید
مسئول و جوابگو باشد. اما شاهد هستیم. که در اینترنت هیچ
مسئولیتی، متوجه پخش کنندگان اطلاعات و اخبار نیست. و جای
تعجب دارد که چگونه مردم به انتشارات ناشناسها تا این اندازه
اعتماد کرده اند؟در وضعیت کنونی کشور، اطلاع رسانی اینترنت ها،
کاملا به ضررملت و به نفع دشمنان است. و همان طور که عرض
کردم. کم کاری و ندانم کاری صدا و سیما، جلوه این رسانه ها را.
بسیار کم و محدود کرده. و می توانم بگویم که در برابر اطلاع
رسانی شبکه های اینترنتی، رسانه ملی، بازی را باخته است...
بسیار برای مردم معمولی، سخت و دشوار است. که تشخیص
دهند. که انتشار دهندگان اطلاعات شبکه اینترنت. هیچ تخصصی
در امر رسانه نداشته و ممکن است. نادانسته بازیچه دست
مغرضین، قرار گیرند.یکی از مسائلی که توجه خاص به آن
ضروری است. انبوه زیاد و تراکم اطلاعات منتشر شده است. که
سیل این انتشارات، عارف و عامی را برده .آن چنان سیل اطلاعات
گوناگون در جریان است. که فرصت تشخیص سره از ناسره،
برای خوانندگان فراهم نیست. و خود این سیل و تراکم زیاد آن،
فرصتی برای متخصصین کاربلد دشمنان فراهم آورده. تا نظرات
خود را در انبوه ارسالی ها، گنجانده و فکر و ذهن مردم را، مشغول
کنند.البته تعداد معدودی از انسانهای فرهیخته هم وجود دارند. که
منبع و مرجع اطلاعات را در نظر می گیرند. و هر مطلبی را به
آسانی نمی پذیرند. ولی شاید همین عزیزان هم، در سیل عظیم
اطلاعات فرصت تحقیق و تفحص پیدا نکنند.شاید بتوانم در این
جا توصیه کنم. که بهتر است ما به اخباری که منبع شناخته شده تر
و مسئولیت پذیر تردارند اعتماد کنیم. و مطالب منابع غیر
متخصص و ناشناس را جدی نگیریم. که در غیر این صورت،
همه امان به انسانهای درجه دو وسه تبدیل شده. و تسلیم هر آن
چه که هست، می شویم....
پایان
